وَ اعْلَموآ أنَّ اللهَ یَحولُ بَیْنَ الْمَرءِ وَ قَلْبِه
بدانید که خدا در میان شخص و قلب او حایل می‌شود (و از اسرار درونی همه آگاه است).
سوره‌ی مبارکه‌ی انفال- آیه‌ی ۲۴.
آه. خدای میان من و قلبم. خدای میان من و قلبم. ببخش اگر گاهی چیزی به قلبم می‌رسد و حتی از به زبان آوردن آن شرم‌گینم. ببخش اگر گاهی چیزی را بر زبانم می‌آورم که در قلبم نیست. ببخش اگر گاهی چیزی را دوست دارم که تو دوست نداری. ببخش اگر گاهی چیزی را دوست ندارم که تو دوست داری. ببخش اگر دلم بوی لجن‌زار گرفته. ببخش اگر دست‌هام کاری را انجام می‌دهند که نباید. اگر پاهایم جایی می‌روند که نباید، اگر زبانم حرفی را می‌زند که نباید. ببخش اگر نماز را از سر وظیفه می‌خوانم. ببخش اگر روزه گرفتن برایم سخت شده. ببخش اگر این قلب همیشه ناراحت است از چیزهایی که در زندگی برایش پیش آمده.
خدای میان من و قلبم. می‌دانی، اگر امید به نجات داشته باشم، اگر به عاقبت به خیری امیدوار باشم، فقط برای یک چیز است. همین که دوستت دارم. با همه‌ی نقصی که من و قلبم داریم. ببخش ما و کاستی‌هایمان را. ببخش ما و اندوه‌هایمان را. ببخش ما و بی‌صبری‌هایمان را. ببخش ما و هدایت‌نشدن‌هایمان را. ببخش خدای رمضان. ببخش خدای کریم.
